Mijn naam is Doreth Broenink en ik wil je hartelijk welkom heten op mijn website.
Ik geloof dat niets voor niets gebeurt en dat het dus ook niet toevallig is dat je hier bent beland. Zou het kunnen zijn dat jij, net als ik ooit, op zoek bent naar een andere manier van educatie?
Ik zal eerst iets over mijzelf vertellen. Ik ben meer dan 30 jaar werkzaam in één of andere vorm van onderwijs. Na mijn studies Frans en Portugees heb ik eerst enige jaren bij een Frans bedrijf gewerkt, omdat ik ook eens buiten het onderwijs wilde kijken. Maar na 2 jaar had ik dit wel gezien: het paste niet bij mij. Mijn kracht ligt in het begeleiden van mensen bij het leren van iets nieuws of het overkomen van obstakels in leerprocessen. Zo ben ik toen mijn eigen taleninstituutje gestart en heb talencursussen verzorgd in het bedrijfsleven. Na de geboorte van mijn twee kinderen ben ik in contact gekomen met één van de landelijke organisaties die afstandsonderwijs aanbieden. Voor dit bedrijf heb ik toen de cursus Portugees geschreven en tot op de dag van vandaag ontvang ik het ingestuurde huiswerk om er feedback op te geven.
Als ik kijk naar de kinderen van nu, zie ik veel creativiteit en originele inzichten, maar ook een verborgen onmacht.
Toen wij verhuisden naar een nieuwbouwwijk, heb ik mij aangemeld bij de ouderraad van de school waar mijn kinderen naar toe zouden gaan. Als ouder hielp ik niet alleen met het organiseren van de festiviteiten op school, maar met mijn achtergrond begeleidde ik ook diverse groepjes leerlingen die meer uitdaging nodig hadden. Toen er geld beschikbaar kwam, werd ik de onderwijsassistente en via de Zij-instroom heb ik rond mijn 40ste alsnog het diploma voor leerkracht basisonderwijs behaald.. Dat heb ik ongeveer 10 jaar volgehouden en toen heb ik afscheid genomen. Ik kon het niet meer opbrengen om kinderen te onderwijzen op de manier zoals dat gaat in de meeste scholen. Elk schooljaar weer zag ik kinderen die op zevenjarige leeftijd school – en daarmee zichzelf – al hadden opgegeven. Mijn ziel huilde.
Met elke scholings(mid)dag werd ik opstandiger en ik ging op zoek naar andere inzichten over dyslexie, AD(H)D etc. Op mijn zoektocht kwam ik in contact met het werk van Ron Davis en de boeken De gave van dyslexie en De gave van leren. Hierin las ik wat ik in de klas zag gebeuren. Toen mijn financiële omstandigheden het toelieten om de school vaarwel te zeggen en een eigen praktijk te beginnen, heb ik die kans met beide handen aangepakt. Inmiddels had ik de opleiding tot Daviscounselor helemaal doorlopen. Nu kon ik kinderen die uitvielen ondanks (meer dan) voldoende intelligentie helpen met de basic-tools ‘ontspannen’, ‘oriëntatie’ en ‘energiemeter’ en hun zelfvertrouwen weer laten groeien. Vandaaruit konden eventuele achterstanden snel ingehaald worden.
Inmiddels had ik mij ook verdiept in o.a. meditatie en meer wiskundige theoriën en verslond ik boeken die vertelden over ervaringen en inzichten over wat het is om mens te zijn. Ik las over de mogelijkheden en talenten die een mens van nature in zich draagt en dat we in een tijd zijn beland waarin dit steeds meer naar buiten mag komen. Als ik kijk naar de kinderen van nu, zie ik veel creativiteit, originele inzichten, ‘oude’ kennis en veel mededogen. Natuurlijk zie ik ook ander gedrag, maar vaak heb ik het gevoel dat dit een uiting is van onmacht. Onmacht omdat ze niet de mogelijkheid krijgen om hun intuïtie te volgen, hun creativiteit te uiten, hun inzichten of bijzondere ervaringen te delen. Dat komt omdat de oudere generatie vaak het contact met dit deel van zichzelf op een heel laag pitje heeft staan. Gelukkig is dit ook snel aan het veranderen…..
En omdat de wereld aan het veranderen is en ook wij als mens en zelfs ons DNA aan het veranderen is, wordt het tijd om onze georganiseerde wereld vanuit een ander perspectief te bekijken en ruimte te gaan creëren in onze levens – en school is een heel goede plek waar we kunnen beginnen – om deze nieuwe manier van samenleven vorm te gaan geven. De wereld is sinds begin 2020 in een stroomversnelling geraakt waar het de ondergang van systemen betreft en we kunnen de jonge generatie, die straks de wereld vorm zal gaan geven, nu al de ruimte bieden om nieuwe inzichten te verwerven, ideeën uit te gaan proberen en ervaringen op te doen.
Dáár gaat mijn visie over en in mijn boek draag ik een aantal mogelijkheden aan om die ruimte te creëren. Maar omdat álle inzichten er toe doen, vind ik het belangrijk om juist met alle betrokkenen te kijken wat de specifieke mogelijkheden per locatie zijn. Dus als je als (groep) ouders en/of leerkrachten wilt kijken, samen met de kinderen en jongeren, hoe je vorm kunt geven aan een geheel nieuwe insteek die zeker toekomst proof is, dan kom ik graag daarbij assisteren.
