De hoogste tijd voor een metamorfose van het onderwijs!
We leven in de tijd van de grootste transformatie waar de mensheid zoals wij die kennen ooit voor gestaan heeft: alles wat ons bekend en vertrouwd is, staat op zijn grondvesten te trillen. Zo ook de onderwijssystemen. Alleen al dat wij over systemen zijn gaan spreken, over gemiddelden, scores, kostenposten etc zegt wat mij betreft genoeg: we zijn DE MENS, het beZIELde wezen van vlees en bloed, vol emoties, ideeën, talenten vergeten te ZIEN.
Net zoals rupsen die als eitje op een blad zijn afgezet en leven in het beperkte gebied van de betreffende plant, zo werden wij beperkt tot het tot ons nemen van door anderen bepaalde leerstof en het ontwikkelen van bepaalde vaardigheden die ons ‘goed in de maatschappij’ zouden doen functioneren. Deze rupsfase, of we nu spreken over het persoonlijke of het systematische niveau, staat aan de vooravond – of is misschien zelfs al in gang gezet – van de metamorfose-fase, de fase waarin de rups tot een soort liquide substantie vergaat om zich te transformeren tot een geheel andere levensvorm, namelijk die van een vlinder die in alle vrijheid van bloem tot bloem kan vliegen en zo zijn leefwereld als vele malen groter kan ervaren.
De wereld is aan het veranderen.
U zoekt een oplossing voor:
– Het lerarentekort,
– De enorme uitval van leerlingen,
– De steeds slechter wordende resultaten op leerprestaties,
– De enorme berg administratieve rompslomp,
– Het onvermogen van zowel ouders als leerlingen en zelfs soms docenten om verantwoordelijkheid te dragen,
– Het terugdringen van leer- en toetsmiddelen,
– De betrokkenheid van leerlingen bij hun eigen leerproces te vergroten,
– Snel kunnen anticiperen op snel veranderende situaties
– Vele andere – locale – uitdagingen …
Gandhi: “Be the change you want to see in the world!”
De oplossingen kunnen vrij simpel zijn!
– Nadruk op de individuele ontwikkeling van het kind in plaats van opgelegd vanuit lesmethodes;
– Aandacht voor de autonomie van de docent;
– Groepen werken voornamelijk zelfstandig op basis van dezelfde interesses in plaats van in jaargroepen;
– Inspelen op intrinsieke motivatie om iets te leren in plaats van een curriculum opleggen;
– Een persoonlijk portfolio in plaats van standaard toetsen;
– Presentatie van het geleerde via zelfgekozen media in plaats van reproductie op papier;
– Met behulp van o.a. de inzichten van professor Vervaet van Stichting Histos, Ron Davis (De Davis LeerStrategieën) en vele andere inzichten, kan er veel beter ingespeeld worden op de natuurlijke manier, volgorde en tijds behoefte van met name het jonge kind.
– De communicatie kan veel meer empatisch worden als we de inzichten van Marchall (Non-violent communication) met elkaar vorm kunnen geven
– Ruimte voor het aandragen van nieuwere inzichten door zowel docenten als leerlingen;
– Ruimte om te ontdekken Wíe je bent en Wát je hier op aarde komt doen (Wat zijn je passies? _ zowel voor leerlingen als voor docenten);
– Ontwikkelen van ieders persoonlijke talenten en vaardigheden.
– Aanbieden van ruim pakket aan ontwikkelingsmogelijkheden (yoga, sport, creatieve vormen, dans-en muziek, verbouwen eigen voedsel, kleding maken, verzorging, bedrijfsleven)
– Spilfunctie in de directe omgeving (uitwisseling ervaringen, stages, etc.)
– Etc.
Opbrengsten:
– Er kan meer en beter geleerd worden in minder tijd;
– Aangezien docenten meer als coach (horizontale begeleiding) tussen de leerlingen zullen staan dan als informatieverstrekker (verticale begeleiding) voor de groep, zullen tekorten aan leerkrachten beter opgevangen kunnen worden, omdat leerlingen veel meer zelfstandig bezig zullen zijn.
– De ‘leerstof’ zal veel breder en maatschappelijker toepasbaar zijn, omdat er meer integratie van het geleerde plaats zal vinden. Het wordt onderdeel van de belevingswereld van de leerling en niet zozeer meer een ‘ver van mijn bed’ gegeven.
Oftewel: een hogere opbrengst op leergebied.
– Zowel de leerlingen als de docenten zullen zich autonomer gaan voelen en meer wilen bijdragen aan het belang van het geheel. Ook ouders zouden een grotere bijdrage kunnen leveren door hun kennis en vaardigheden te delen, hetzij thuis, hetzij in projecten op school.
– Zowel leerlingen, docenten als ouders zullen meer verantwoordelijkheid gaan dragen als zij zien dat hun bijdrage ertoe doet.
– Geen geldverslindende methodes en testmaterialen, maar mogelijkheden om andere benodigdheden in te kopen.
– Leerlingen kunnen zich veel beter voorbereiden om volledig deel te nemen aan de maatschappij, omdat ze dat in feite al hebben geleerd.
– Als leerlingen betrokken worden bij de inrichting van de school, zal er minder vernield worden, want dan je breekt je eigen ‘thuis’ niet af.
– Talenten kunnen beter ontdekt en ontwikkeld worden. Je kunt je meer specialiseren in bepaalde vaardigheden als je dat zou willen (meesterschap).
– Er kan snel ingespeeld worden op veranderingen, nieuwe inzichten, etc.
– Er wordt een cultuur ontwikkeld waarin ‘een levenlang leren’ gewoon is.
– Uiteindelijk zal de wereld er mooier, evenwichtiger en vredelievender uit gaan zien.
GEZOCHT: Organisaties met daadkracht en moed!
Zijn jullie het team, de organisatie, de politieke partij en/of het ministerie dat de kracht en de moed heeft om een metamorfose van het onderwijs in te zetten?
Ik help graag jullie ideeën te stroomlijnen en die van mij met jullie te delen, zodat we met vereende krachten de huidige en toekomstige jeugd beter kunnen begeleiden om díe mensen te worden die de toekomst optimaal vorm kunnen geven wat de omstandigheden ook zullen zijn, omdat ze geleerd hebben te luisteren naar hun hart en intuïtie, geleerd hebben om op harmonieuze manier samen te werken en zekerheid ervaren in hun talenten en vaardigheden. Ben je benieuwd naar wat er mogelijk is voor jullie organisatie? Via de contactpagina kun je de gratis* informatie over het begeleidingstraject van een jaar aanvragen dat vergezeld gaat van een maximaal 30 minuten durend kennismakings- en informatiegesprek.
*Gratis tot eind juni 2025.
Voor een betere toekomst.
Zoals een rups na de metamorfose zich aan de wereld kan tonen als een prachtige, vrije vlinder, zo kunnen wij het huidige onderricht via een meer ‘liquide’ fase waarin we allerlei mogelijkheden kunnen uitproberen, onze huidige en toekomstige generaties leerlingen (én docenten) laten uitgroeien tot prachtige, autonome wezens die weten te leven vanuit mededogen, vrede en liefde en die de verantwoordelijkheid durven te dragen om een nieuwe, betere wereld vorm te gaan geven.
Mijn visie, mijn droom.
In mijn boek deel ik mijn visie die ontstaan is na meer dan 30 jaar werkzaam te zijn in allerlei vormen van onderwijs waarvan bijna 10 jaar in combinatie met werken in het bedrijfsleven. Naast mijn werk- en persoonlijke ervaringen, heb ik ontzettend veel gelezen over filosofie, esoterie, mindfulness, psychologie en vanuit mijn hoger bewustzijn heeft zich een beeld gevormd van hoe wij nu en in de toekomst het beste de kinderen en jongeren kunnen gaan begeleiden, zonder afbreuk te doen aan hun authentieke Zelf. Mijn droom is dat over zo’n 5-10 jaar dit de meest gangbare vorm van educatie is.
